Óscar Calvo Varela elixido novo secretario da CIG da Coruña pola IX Asemblea Comarcal

Substitúe no cargo a Xabier Filgueira, que ocupaba esta responsabilidade dende hai 12 anos
A Coruña - 14 Xun 2025

A IX Asemblea Comarcal da CIG da Coruña elixiu este sábado a Óscar Calvo Varela como novo secretario comarcal, en substitución de Xabier Filgueira Domínguez que ocupaba esta responsabilidade dende o ano 2013. A candidatura de Calvo, a única que concorría, obtivo 146 votos a favor, 8 brancos e 1 nulo. No proceso,  que se desenvolveu baixo o lema "Na Coruña, coa forza da nosa clase, organización e loita”, tamén se escolleu a nova Executiva Comarcal e as persoas que representarán a comarca no Consello Confederal. Na asemblea participou o secretario xeral da CIG, Paulo Carril, que interveu durante o acto de clausura.

Composición da nova Executiva Comarcal

A nova Executiva Comarcal, á que só concorreu unha candidatura, recibiu 148 votos a favor, 2 brancos e ningún nulo, quedando composta polas seguintes persoas:

  1. Óscar Calvo Varela
  2. María Xosé Corominas Tenreiro
  3. Ernesto López Rei
  4. Silvia Mourelle Rilo
  5. Patricia Cordo Ares
  6. Armando Carril Casanova
  7. Aida Vásques Varela
Persoas elexidas para o Consello Confederal

A candidatura para o Consello Confederal (máximo órgano de dirección da central sindical entre congressos) recibiu 144 votos a favor, 6 brancos e ningún nulo, quedando elixidas as seguintes persoas:

  1. Óscar Calvo Varela
  2. María Xosé Corominas Tenreiro
  3. Ernesto López Rei
  4. Rocío Quintela Castro
  5. Armando Carril Casanova
  6. Divina Núñez López
  7. Roberto Pérez Vila
  8. Mario Maceiras Dosil
  9. Socorro González Otero
  10. Xabier Santos Canosa

Calvo insta a fortalecer o modelo sindical da CIG

Tras ser proclamado secretario comarcal, Óscar Calvo tivo palabras de agradecemento para Xabier Filgueira “polo enorme traballo desenvolto e por toda unha vida dedicada á loita sindical” da que a militancia do sindicalismo nacionalista “debemos tomar exemplo para seguir fortalecendo o noso proxecto nos vindeiros anos”.

Unha organización que, cando se cumpren 50 anos do asasinato de Moncho Reboiras e froito do enorme traballo colectivo e da entrega militante de moitos compañeiros e compañeiras, hoxe é o maior sindicato do país e da comarca, por afiliación, representación e, sobre todo, capacidade de mobilización e loita. Un sindicalismo, describiu, “organizado, honesto, combativo e asembleario no que a clase obreira galega pode confiar”, e no que confía “para “defender os seus dereitos, reclamar o que é seu e conquistar melloras nas súas condicións de vida e de traballo”.

Incidiu en que só a través da mobilización e do conflito a clase traballadora pode avanzar nos seus dereitos e fixo un repaso pola conflitividade máis recente da comarca. Destacou a loita por convenios dignos na limpeza, nas residencias privadas de maiores e centros de día -que xa levan seis xornadas de folga-, ou nos servizos de axuda no fogar; contra os ERE como o de concesionarios Yáñez ou o de Teleperformance -cuxo único obxectivo é seguir a deslocalizar e precarizar o emprego-; en demanda de melloras laborais e salariais na rede de escolas infantís municipais ou para pedir medidas de prevención e seguridade para o persoal da sanidade.

Conflitos que se dan en grande medida en sectores feminizados, precarizados, relacionados cos coidados e privatizados. “É innegábel o intento do capitalismo máis depredador de colonizar os servizos públicos máis esenciais e dos que menos podemos prescindir para lucrarse indecorosamente, mentres certos responsábeis políticos fan todo o posíbel para seguir profundando neste modelo criminal”, aseverou.

O novo secretario comarcal denunciou a actuación de patronais sen escrúpulos como Carpintería Ramón García, que despediu ao presidente do comité “polo terríbel delito de montar unha candidatura da CIG, presentarse ás eleccións e gañalas”. Advertiu que “non temos medo, non nos van calar e non nos van dobregar” e animou a participar na concentración convocada para o vindeiro mércores, 18 de xuño, ás 11:30 horas, diante do SMAC da Coruña.

Fortalecer o sindicato

Calvo recalcou que a clase traballadora sabe que “o noso modelo sindical combativo, asembleario, de contrapoder é a única garantía de que non se mercadee cos seus dereitos”. Esta práctica, non suxeita a un diálogo social “que só serve para desmobilizar e perder dereitos”, e a nosa independencia económica “é o que fai que sigamos sendo a primeira forza sindical, que medremos en afiliación e que ampliemos distancias co sindicalismo estatal”.

Por iso, instou a reforzar a organización e a participación interna para fortalecer o sindicato “e seguir sendo a mellor ferramenta ao servizo da clase obreira galega nos centros de traballo, pero tamén fóra dos centros de traballo”. O novo secretario comarcal referiu o liderado da CIG na mobilización social en defensa da sanidade pública, dun sistema público de atención ás persoas, no ensino, na defensa da nosa lingua, contra o xenocidio do pobo palestino, os megrapoxectos depredadores como Altri, etc.

Compromisos coa comarca

No ámbito comarcal, reafirmou o compromiso do sindicato coa creación dunha área metropolitana que xestione mancomunadamente servizos públicos esenciais como o transporte e que defenda o modelo de Nostián; reclamou un plan de infraestruturas que dinamice a economía de todo o Golfo Ártabro e a Costa da Morte, fomentando as conexións por tren con Ferrol e con Carballo e Corcubión e un transporte marítimo entre as dúas beiras da Ría do Burgo; e trasladou o apoio ás reivindicacións das e dos mariscadores.

Fronte ás políticas de fomento do turismo e o rentismo, reivindicou un plan industrial para a comarca “que aproveite as nosas potencialidades e que xere emprego de calidade e calidade de vida na nosa poboación”.

Calvo reiterou a demanda de reintegrar os peiraos e os terreos da Maestranza “á súa lexítima propietaria, a cidadanía coruñesa. Non podemos consentir que o territorio coruñés sexa entregado de balde, unha vez máis, para maior beneficio de millonarias e especuladores”. De igual xeito, criticou o apoio da alcaldesa Inés Rey á creación de universidades privadas “que só serven para detraer recursos da pública e transferirllos á privada”.

Carril pon en valor o modelo de confrontación e contrapoder da CIG

O secretario xeral da CIG, Paulo Carril, tomou parte no acto de clausura da IX Asemblea Comarcal da CIG da Coruña, trasladando un saúdo en nome da Executiva Confederal e aproveitando para reafirmar a solidariedade co pobo palestino. Denunciou “o xenocidio, a morte, a fame e o sangue que están a padecer”, e instou a participar nas mobilizacións convocadas o vindeiro luns.

Carril valorou que os procesos comarcais e federativos nos que está inmersa a central, cun importante relevo xeracional, poñen a punto o sindicato para afrontar os próximos catro anos, cheos de loita e profundas ameazas e desafíos, “reafirmando e actualizando o que somos como sindicato galego, nacionalista e de clase”.

Cómpre enfrontar estes retos “coa base de intensificar a loita e a mobilización”, e no actual contexto histórico “complexo e difícil” salientou a necesidade de termos “unha organización sindical máis viva que nunca, revitalizando a solidariedade e a unidade da clase, demostrando a enorme capacidade que temos as traballadoras e os traballadores cando hai sindicato e cando estamos na CIG”.

Defendeu o modelo da CIG “de confrontación, de contrapoder, non de conciliación nin de diálogo social” que nos levou a ser hoxe primeira forza na comarca e en todo o país en representación e afiliación. “Temos os elementos fundamentais para avanzar en dereitos e transformar a realidade, pero sempre sobre a base de organizar e promover o conflito”, combinando a capacidade de facer propostas coa de levalas á confrontación, “resistir na reivindicación para levalas adiante, porque ese é o camiño para a súa consecución”.

Subliñou que a “nosa loita sindical é tamén unha loita de carácter social e político” buscando alianzas co tecido social para construír unha Galiza xusta e sen explotación.

Como non podía ser doutro xeito, Carril parabenizou a dirección saínte polo traballo realizado e quixo recoñecer con emoción e trasladar a enorme gratitude o compañeiro Xabier Filgueira pola súa entrega militante, compromiso firme, dedicación e iniciativa durante todos estes anos. “Representa os valores dos auténticos revolucionarios”, aseverou.

Por iso, considerou unha honra e un privilexio compartir con el traballo, debates, discusións, éxitos e fracasos, “pero sempre coa túa infinita bondade e honestidade, tan necesaria nesta nosa tarefa”. O secretario xeral desexoulle o mellor nesta nova etapa que comeza Filgueira mais xa lle advertiu “que non imos deixar que marches moi lonxe e seguiremos contando co teu compromiso militante”.

O informe de xestión destaca o medre na representatividade e na afiliación

A IX Asemblea Comarcal tamén debateu e votou o Informe de Xestión da Executiva saínte que foi aprobado por 154 votos a favor, ningún en contra e ningunha abstención. No documento, defendido polo até agora secretario comarcal, Xabier Filgueira, faise un repaso pola acción sindical e a situación da Unión Comarcal da Coruña no último período, no que a central revalidou e afianzou a súa condición de primeira forza sindical.

Os datos finais do período completo 2020/2023 arroxan un resultado de 1.270 persoas delegadas da CIG (o 30,83% da representatividade), sacándolle unha importante diferenza ao sindicalismo español: 244 representantes máis que UGT e 249 máis que CCOO.  No que  vai de ano 2025 os resultados na comarca sitúan a CIG nunha representatividade porcentual do 34,72%, mentres UGT ten o  27,25%  e CCOO está no 23,08%.

Este medre na representatividade foi acompañado dun incremento da afiliación: máis de 2.400 persoas novas afiliadas nos últimos catro anos, cun promedio dun 3,9 % ao ano.

Datos que, salientou Filgueira, avalan a CIG “como unha referencia fundamental para a clase traballadora nesta comarca”, polo que se fai un chamado a seguir traballando polo avance “do sindicalismo nacionalista e todo o que representamos como proxecto sindical galego, combativo, asembleario e de clara oposición ás vías do diálogo social”.

Mobilización para avanzar en dereitos

Nun período marcado pola crise inflacionista que supuxo a perda do poder adquisitivo dos salarios, a acción sindical centrouse na loita pola mellora das condicións de traballo e na resposta ás políticas neoliberais postas en marcha polos distintos gobernos que ou ben foron insuficientes par atallar a pobreza salarial e a precariedade laboral, ou directamente constituíron recortes de dereitos. “Demos resposta desde o conflito e a mobilización, elaborando propostas e alternativas e esixindo ante a patronal e os gobernos medidas urxentes para combater a crise económica e social”.

Púxose énfase en como a través da loita e da mobilización a clase traballadora foi recuperando dereitos económico-sociais, contestando na negociación colectiva ás posturas “inamovíbeis e intransixentes da patronal”. O siderometalmetal, os centros de chamadas, as conservas de peixe, os contedores, o sector de carpintería, o transporte, as bibliotecas municipais, as tendas de Inditex, Albada, a limpeza e a limpeza hospitalaria, Jevaso, Cambalache, Perfumerías Arenal, as escolas infantís, a sanidade privada, o sector da banca, Zara Loxística, Ferroglobe, Xeal, o comercio de alimentación, Navec, a refinería de Repsol, o Servizo de Axuda Fogar, as residencias da terceira idade, ou o persoal de conserxería das instalación deportivas, foron algúns dos exemplos da conflitividade vivida neste período.

A estas loitas súmase a defensa por unha sanidade e un ensino público de calidade, a demanda dun sistema público galego de coidados, unhas pensións dignas, a defensa do noso idioma, contra as reformas laborais e das pensións, en solidariedade co pobo palestino e para denunciar o xenocidio perpetrado polo estado sionista de Israel, e un longo etcétera.

“Lavamos as nosas propostas e alternativas aos centros de traballo, socializándoas  coa nosa representación sindical e tamén levándoas  como moción aos concellos da comarca que nalgúns casos foi aprobada polos respectivos plenos e noutros casos serviu para deixar en evidencia as políticas anti obreiras e antisociais do PP e do PSOE”, apúntase no informe.

Resposta en clave feminista

Deuse resposta tamén, en clave feminista e antipatriarcal, ás políticas que aumentan a fenda xénero e a desigualdade, reivindicando con urxencia e determinación políticas para a igualdade real que sirvan para combater e eliminar as situacións de discriminación. Neste aspecto, no informe saliéntase o papel desenvolvido nos últimos catro anos por parte da secretaría das Mulleres da CIG na comarca  “que fixo posíbel incrementar o número de traballadoras que participan nas mobilizacións e campañas impulsadas pola central sindical, así como a visibilización das loitas específicas das mulleres, sexan sectoriais, a nivel de empresa ou de carácter colectivo”.

Marcouse como reto pendente, “unha débeda histórica, como sindicato de clase, de dar resposta á situación de semiescravitude e precariedade das traballadoras de axuda a domicilio e das traballadoras do fogar e de coidados, tanto as da Galiza como as migrantes, que son usadas como exército de reserva, cando os coidados son un dereito colectivo, unha necesidade e unha responsabilidade no contexto de mercantilización e ausencia de dereitos”. Neste obxectivo, cómpre preciso pular polo sistema público galego de atención as persoas e mentres isto non sexa posíbel por un convenio galego que dignifique as súas condicións sociolaborais.

A CIG segue a reivindicar a área metroplolitana

A nivel local, na condición de movemento socio-político, a CIG seguiu nestes anos a reivindicar a urxente constitución da Área Metropolitana da Coruña “fronte a localismo aínda imperante en moitos dos concellos da nosa contorna, e a insuficiencia da xestión consorciada para unha prestación dos servizos públicos na comarca que melloren a vida das persoas”.

Tamén se demandou que non se entreguen os terreos portuarios á especulación inmobiliaria e que se manteña a actividade laboral vinculada a economía do mar, “que hoxe da emprego a un número importante de persoas, sendo preciso manter eses postos de traballo”.