O ano comezou en Galiza cun incremento do paro e cunha caída da afiliación superiores á media estatal

En xaneiro rexistráronse 12.483 persoas afiliadas menos e 2482 paradas máis
Nacional - 04 Feb 2025

Galiza comezou o ano 2025 cun aumento do desemprego do 2,1% (2482 persoas paradas máis) e cunha caída da afiliación á Seguridade social do 1,2% (12.483 afiliadas menos), datos superiores aos rexistrados no conxunto do Estado. Este peor comportamento do mercado laboral galego cebouse especialmente coas mulleres, até o punto de que o 77% das novas persoas desempregadas son mulleres

As estatísticas publicadas hoxe polo Servizo de Emprego Estatal (SEPE) amosan que na media estatal o incremento do desemprego foi do 1,5%,mentres que a caída da afiliación á Seguridade Social situouse no 1,1%. Esta baixada da afiliación rexistrouse nas catro provincias galegas, aínda que con maior incidencia na Coruña e Pontevedra. E produciuse maioritariamente no réxime xeral, no que a baixada foi do 1,3%.

Persoas paradas por provincia.

Persoas paradas

   

Variación

 

Decembro

Xaneiro

Absoluta

%

A Coruña

46.765

47946

1181

2,5%

Lugo

11.810

12021

211

1,8%

Ourense

14.242

14389

147

1,0%

Pontevedra

46.021

46964

943

2,0%

Total

 118.838

 121.320

2482

2,1%

Fonte: SEPE.

 

Afiliación á SS por provincias.

Afiliación á SS

Decembro

Xaneiro

Variación

     

Absoluta

%

A coruña

471195

465929

-5266

-1,1%

Lugo

125196

123954

-1242

-1,0%

Ourense

106744

105913

-831

-0,8%

Pontevedra

376436

371292

-5144

-1,4%

Total

1.079.571

1.067.088

-12.483

-1,2%

Fonte: SS.

Ao mesmo tempo, a caída afectou aos contratos temporais, independentemente do tipo de xornada, e aos fixos descontinuos, mentres que os indefinidos mantivéronse. Isto ten que ver co feito de que a práctica totalidade da suba do paro concentrouse no sector servizos, precisamente o que conta co emprego máis precario e menos estábel.

Os datos amosan unha vez máis a pertinencia das reivindicacións da CIG en materia de emprego e na necesidade dun novo modelo económico. “Precisamos un modelo con maior peso de actividades estábeis e con mellores condicións laborais; como a industria, que debera representar o 20% do PIB, e que hoxe atinxen arredor do 16%”, segundo sinala o secretario confederal de Negociación Colectiva, Emprego e Industria da CIG.

Xa que o actual modelo da Xunta do PP -baseado no turismo e na hostalaría, con condicións precarias, baixos salarios e traballo extensivo- condena a xente moza á emigración e penaliza especialmente as mulleres. “Esta inestabilidade do emprego fai que unha vez rematada a campaña de Nadal ligada ao sector Servizos se produza un medre do paro, que afecta especialmente as provincias costeiras e aos contratos fixos descontinuos e a tempo parcial”.

Persoas paradas segundo sexo.

     

Variación

Sexo

Decembro

Xaneiro

Absoluta

%

Homes

50.678

51.237

559

1,1%

Mulleres

68.160

70.083

1923

2,8%

Total

118.838

121.320

2482

2,1%

Fonte: SEPE.

 

Persoas paradas segundo sector económico.

     

Variación

Sectores

Decembro

Xaneiro

Absoluta

%

         

Sector primario

3769

3768

-1

0,0%

Industria

11.532

11.550

18

0,2%

Construción

7827

7796

-31

-0,4%

Servizos

84.772

 87.207

2435

2,9%

Sen emprego anterior

10.938

10.999

61

0,6%

 

118.838

121.320

2482

2,1%

Fonte: SEPE.

En canto ás medidas en materia de emprego que a central sindical reclama, Sío sinala a necesidade de que a redución da xornada laboral camiñe cara as 35 horas semanais. “E no caso dos sectores dixitalizados hai que ir a unha xornada de catro días á semana, xa que as novas tecnoloxías van provocar que se precise menos xente para desenvolver o mesmo traballo, o que fai necesario implementar medidas de reparto do emprego”.

Mais tamén a derrogación da reforma laboral de 2012 en todo o que ten que ver co despedimento e co poder que teñen as empresas para modificar as condicións de traballo. E a de 2021, xa que o único que fixo foi cambiar as modalidades de contratación, pero non foi quen de garantir maiores dereitos laborais nin uns salarios que permitan vivir dignamente.