Otero lembrou que Jesús Vázquez Almuíña,  ademais da consellaría ten a presidencia do Consello galego de Saúde e a do Padroado do 061 e que, por iso é a el a quen demandan unha solución aos problemas laborais que ten o persoal.

O Presidente da Xunta de Persoal do 061 denunciou que as súas negociacións coa dirección do 061 “acaban sendo estériles” debido a que a dirección do 061 se acolle a que “non ten autorización do servizo galego de saúde para acometer as negociacións”.

Traslado á Estrada

Sinalou que o último desencontro produciuse porque tiñan o compromiso de que se ía crear unha mesa negociadora antes do 13 de xuño para abordar a cuestión do traslado do persoal do 061 ao concello da Estrada. “A nosa sorpresa foi que achegándose a data non se convocaba a mesa e o día 13 de xuño, que tiñamos reunión coa dirección, comunicóusenos que a mesa non se podía constituír porque a consellaría de Sanidade non tiña nomeada a persoa que ía exercer de representante súa na mesa”.

Otero asegura que desde a dirección do 061 se lles informou de que tiñan solicitado por escrito, por dúas veces, o nome desa persoa, sen que se dera resposta algunha.

De feito, as únicas noticias que teñen referidas ao traslado son, segundo Mario Otero, as que dá o propio alcalde da Estrada e o conselleiro de Presidencia. “As últimas datas que se manexaron é que comezaría a finais deste ano e remataría a principios de 2018”, explicou. Porén, fontes da dirección do 061 “non confirman unha data concreta e a fan depender da carga de traballo e de cómo veña o pico de gripe este ano, porque en función diso se executará antes ou despois”.

Xefaturas sanitarias

Isto xúntase con outras cuestións pendentes, algunhas delas mesmo desde o ano 2007, data na que se estaturizou o persoal, como son as xefaturas sanitarias, que seguen estando provisionais desde esa data e que segundo a dirección do 061 están bloqueadas pola Dirección Xeral de Recursos Humanos.

A este respecto Otero sinala que se puxeron dúas veces en contacto, por escrito, coa dirección de recursos humanos para tratar estes temas sen obter resposta desa solicitude. “Por iso decidimos concentrarnos hoxe aquí, para solicitar do conselleiro de Sanidade a súa intervención para resolver estas cuestión”.

Escrito no rexistro

Coincidindo coa concentración, os representantes da Xunta de Persoal entregaron unha carta no rexistro na que, xunto a estas cuestións, demandan un Plan de Estabilidade, porque segundo denuncian a consellaría bloquea no 061 a creación de prazas estruturais, como tamén o recoñecemento do cumprimento do obxectivo EFQM para parte do persoal da fundación.

Xunto a isto denuncian que a consellaría ampara á Dirección do 061 nos recursos por atención continuada en vacacións e libre de disposición ao non responder aos recursos de alzada favorablemente.

Na rolda de prensa Pastoriza lembrou que os empresarios néganse a asinar os catro convenios provinciais, porque “a patronal pretende recortar en dereitos e condicións laborais respecto do establecido nos actuais convenios”. Por iso considerou que con este Plan van poder xustificar a supresión de postos de traballo, forzar unha devaluación dos convenios e, xa que logo, das condicións laborais, tal e como pretendían. De feito, segundo os cálculos feitos pola CIG, poderíanse perder até un 30% dos postos de traballo.

Alén diso, o secretario federal de Transportes da CIG alertou de que podemos estar diante dun “auténtico pelotazo, como pasou nas contratacións do 061, que acabou sendo propiedade dunha empresa coa que se fixo un fondo voitre que quedou co 50% de todo o transporte sanitario que hai en Galiza”.

Incremento tarifario

Pastoriza tamén desmentiu a propaganda que está facendo a Xunta segundo a que se abaratarían os prezos dos billetes. Neste sentido explicou que en realidade, aínda que en algúns contratos se establecen tarifas máis baratas, na práctica encarécese pola vía dos transbordos. “O que fan é dividir as actuais concesións en tres ou catro partes, o que obrigará ás viaxeiras/os a facer transbordos e pagar así dous ou tres billetes. Algo semellante ao que xa aconteceu cando se dividiu a concesión de Arriva Noroeste en Bergantiños e Costa da Morte en tres partes”.

Transporte escolar

Coa posta en marcha deste novo Plan de Transporte o escolar deixa de ser de uso especial e pasa a ser de uso xeral. A este respecto Pastoriza, ademais de subliñar que segundo a propia Xunta van desaparecer 500 liñas escolares, denunciou que “deixa de ser de aplicación o Real Decreto de Seguridade no Transporte de Menores, porque non se garante a reserva do 50% das prazas para escolares, como sería necesario para obrigar a aplicar esas medidas de seguridade específicas”.

Por outra banda auméntase a precariedade das/os acompañantes ao empeorar as súas condicións de traballo. Pastoriza explica que até o de agora tiñan contratos polo tempo aproximado que duraba a ruta escolar e agora en ningún apartado dos contratos se establece nin cal vai ser o seu tempo de traballo, nin como van regresar até o punto de orixe, xa que os autobuses van continuar cunha ruta de liña normal unha vez deixaron ao alumnado no seu centro.

Este novo plan cústalle diñeiro aos contribuíntes, non é gratis. “A Xunta rescata as rutas escolares das empresas que no seu momento renunciaron ao transporte de liña regular pero continuaron facendo o servizo de transporte escolar, que teñen en concesión até 2020. Ao pasar o escolar a depender dos servizos de liña quítaselle esa concesión ás empresas que a teñen actualmente para darllo ás novas empresas, polo que a administración terá que indemnizalas”.

Por iso, diante deste panorama, Pastoriza concluíu que este Plan non é máis que “marketing puro e duro; empeoramento do servizo; máis paro e recortes no transporte escolar, ademais de diminuír nas condicións de seguridade”.

A secretaria nacional da CIG-Saúde, María Xosé Abuín, explica que as prazas de médico/a de Familia son as que cobren os postos de atención primaria, urxencias hospitalarias, urxencias sanitarias 061, atención a domicilio e o Centro de Transfusións de Galiza, entre outros. “Se collemos os datos publicados polo propio SERGAS sobre xubilacións e prexubilacións producidas entre o período 2010-2017 e os datos de envellecemento de profesionais sanitarios, as prazas de MIR de Familia que se convocan son claramente insuficientes para cubrir a taxa de reposición dos/as profesionais que se xubilan e as ausencias que se puideran producir”.

A isto engade que, no caso de Pediatría, arredor dun 30% de nenos/as son atendidos/as, en Galiza, por médicos de adultos. “Se ben é verdade que se está producindo un descenso de poboación pediátrica, a consecuencia das nefastas políticas do PP que están provocando un crecemento vexetativo negativo, na actualidade as prazas de pediatría teñen que se adecuar á poboación existente”.

As prazas de MIR convócanse cada ano e cada ano haberá que compaxinar profesionais e oferta para garantir a atención sanitaria atendendo ás necesidades da poboación.

Enfermería

No referente a enfermería, a CIG-Saúde demanda que a oferta de enfermeira/o especialista en Obstetricia Xinecoloxía (Matronas) sexa suficiente para tender ás mulleres en idade fértil deste país garantindo o acceso universal ao Programa da Muller.

Abuín denuncia que Galiza “é das poucas comunidades que tampouco oferta prazas de enfermeira/o especialista en Xeriatría”, por iso demanda tamén a oferta destas prazas na convocatoria de 2017, que sairá no mes de setembro.

A CIG-Saúde entende que diante desta situación a consellaría de Sanidade tiña que negociar co Ministerio, que é quen publica a Orde porque, se non se adaptan as prazas de formación ás necesidades asistenciais, “en breve o SERGAS non disporá de persoal para cubrir a taxa de reposición por xubilacións, as quendas, gardas ou as ausencias deste persoal”.

Non podemos ter a atención primaria como porta de entrada para o sistema sen profesionais para atendela, conclúe.

 “Desmentimos o comunicado emitido pola Xunta de Galiza respecto da xestión do naufraxio do Nuevo Marcos” comezaba a presidenta do comité do 112, Isabel Moares. Un comunicado no que a Xunta de Galiza reflicte as horas, minutos e segundos nos que se produciron as comunicacións relativas a este tráxico naufraxio no que, segundo Moares, se omitiu xusto o apunte do momento no que hai o fallo que “é desde que Salvamento Marítimo solicita o Pesca I ao 112, até que no 112 se mobiliza o Pesca I”.

A presidenta do comité do 112 asegurou que “non tiñamos teléfonos de contacto, non se podía contactar co Pesca I e tivo que facerse a través de Gardacostas. Desde o momento en que se recibe a solicitude de salvamento até que se mobilizou pasaron case dez minutos. Este é un tempo demasiado longo, cando en condicións normais, en segundos se tería mobilizado”.

Responsabilizou deste problema a unha plataforma informática que o persoal viña advertindo, xa antes de que se producira o traslado á Estrada, que daba fallos e que, desde que se puxo en funcionamento, provoca serios problemas na xestión e coordinación dos distintos servizos de emerxencias porque “se bloquea, faltan datos, non temos mapas, é un auténtico caos”.

Tempos de resposta “esaxerados”

E para demostralo denunciou o caso dun intento de contactar co 112 para pedir axuda por unha persoa infartada. “Non conseguiron contactar con nós, tampouco co 061 e esta persoa tivo que ser finalmente trasladada por particulares a un centro hospitalario”.

Xunto a este, relatou o caso dunha persoa atrapada debaixo dun tractor en Entrimo. “O programa bloqueouse e non fomos capaces en minutos, de conseguir mobilizar os medios. Isto é o que está pasando no 112”.

Moares alertou novamente de que estes atrasos no 112 están repercutindo no resto dos organismos cos que traballan: 061, ambulancias, bombeiros e, sobre todo, “na cidadanía porque os tempos de resposta se están ampliando dunha maneira esaxerada”.

As súas denuncias foron corroboradas, un tras outro, polos representantes dos colectivos nos que se organiza o persoal dos distintos servizos de xestión de emerxencias de Galiza. De feito, Mario Otero, presidente da Xunta de Persoal do 061, ademais de reiterar as acusacións de Moares, subliñou que os tempos de demora, que asegurou que “en casos extremos están até 10 minutos tardando en comunicarse co 112”, son facilmente comprobábeis porque “nunha central de emerxencias os tempos de chamada están monitorizados, rexistrados”, desde as chamadas recibidas até as chamadas perdidas.

Incendio en Vigo

Así ocorreu, segundo Miguel Ucles, representante da asociación estatal de bombeiros, nun incendio que se produciu en Vigo no que houbo catro intoxicados. “Un deles, cando se viu illado, intentou poñerse en contacto co 112 e estivo 15 minutos sen conseguilo. Ao final de forma indirecta púxose en contacto con nós, fomos a rescatalo e tivo que ser ingresado”, denunciou. Por iso asegurou que “o que din os compañeiros do 112 é real, nós estámolo vivindo”.

Lei de Emerxencias de Galiza

Para Xavier Villar, representante da Mesa Intersindical de Bombeiros, isto é tamén consecuencia do incumprimento da Lei de Emerxencias de Galiza, aprobada hai xa 10 anos e que “non se está cumprindo”. Unha situación que empeorou pola mala planificación do traslado do 112 á Estrada “o primeiro elo da cadea da xestión de emerxencias”.

Villar asegurou que “hai erros” e que está nas mans da Xunta de Galiza solucionalos. Porén denunciou que “desde a negación da realidade non hai posibilidade de mellora e quen o acaba pagando son os cidadáns”.

No mesmo sentido Uxío Figueroa, que compareceu en representación das dúas asociacións de técnicos de emerxencias que hai en Galiza, ASGATE e TES, exixiu da Xunta de Galiza “que se digne a escoitar os compañeiros, os profesionais que traballamos diariamente nas emerxencias”, porque, segundo asegurou, “somos os traballadores e as traballadoras quen facemos que isto non sexa un caos peor aínda”.

Modelo de xestión

Xunto á deficiente aplicación da Lei de Emerxencias, os representantes dos distintos colectivos tamén atribuíron os fallos ao propio modelo de xestión das emerxencias da Xunta de Galiza. Así, Gustavo Tubío, representante da plataforma de bombeiros públicos de Galiza, denunciou que se trata dun modelo no que “se prioriza é o lucro”.

Tubío afirmou que “os servizos esenciais non poden ser obxecto de especulación e negocio, porque isto só dá lugar a unha precariedade inasumible, cunha perda nas condicións laborais dos traballadores e traballadoras”. E concluíu que diante da falta dos recursos necesarios “son estas persoas as que están resolvendo as deficiencias dun sistema informático que foi moi caro, como tamén o foi o edificio da Estrada. Pero logo atopamos que os edificios non descolgan os teléfonos, non mobilizan recursos, non salvan vidas, iso si, fan negocio”.

Isabel Moares lamentou que as previsións máis pesimistas se cumpriran a pesar de que o volume de chamadas, porque non hai temporal nin ningunha emerxencia grande a destacar, é inferior ao que adoita ser. “A central está colapsada”, afirmou.

Xunto a isto, denunciou a actitude da Xunta de Galiza, que non quixo escoitar as advertencias que viñan facendo as/os traballadoras/es; que decretou uns servizos mínimos ilegais do 100% cando o persoal decidiu ir á folga e que, agora pasou ao 80% cando o auto xudicial, inicialmente, estimaba que terían que ser do 60%. Unha administración que, segundo dixo, “criminaliza” aos traballadores e traballadoras en folga “perseguindo e acosando ao persoal”.

Estrés, frustación e desesperación

A presidenta do comité de empresa do 112 tamén denunciou o estado no que se atopan o persoal que está traballando. “Grande profesionais que fixeron fronte á vaga de lume de 2006, ao Prestige ou ao accidente do Alvia, que o souberon facer con serenidade e que agora mesmo están totalmente superados e frustrados”.

Así, afirmou que hai “compañeiros e compañeiras que saen chorando –e non é unha exaxeración- porque non son capaces de sacar o traballo adiante porque o programa está colapsado. A plataforma informática non funciona, temos que facer chamadas ao exterior a través de teléfonos móbiles, párase, bloquéase, sácanos fóra do programa… cantidade de irregularidades”. E concluíu que “isto non tiña que ter pasado” porque “non pasaba nada se o traslado se atrasaba unhas semanas, non pola folga, senón porque o programa non está rematado”.

Atrasos repercutidos nos outros servizos de emerxencia

Moares alertou de que todos os problemas no 112 se están repercutindo aos organismos cos que traballan: ambulancias, bombeiros ou 061, entre outros. E advertiu que “estamos falando de vidas humanas, de emerxencias, non de ningunha nimiedade. Non pode pasar isto nunha central de emerxencias por un traslado unilateral e unha formación deficiente e insuficiente para utilizar un programa que non vai”.

De feito estas denuncias foron corroboradas polos representantes das/os traballadoras/es dos outros servizos de emerxencias. Así Mario Otero, presidente da Xunta de Persoal do 061, que manifestou a súa solidariedade co persoal en folga no 112 e que lembrou que serán os seguintes en ser trasladados para A Estrada, previsibelmente contra finais de ano, denunciou que desde que se produciu o traslado “vimos experimentando uns tempos disparados en canto ao momento no que precisamos contactar co 112”.

Explicou que polo traballo que se fai no 061 precísase contactar coa central de emerxencias “para pedir reforzos por se hai que chamar a forzas de orde pública, chamar aos bombeiros ou coordinar diferentes actuacións”. Asegurou que esas chamadas antes se contestaban de forma inmediata, pero que agora “estamos tendo casos nos que houbo que agardar cinco, sete ou mesmo, no peor dos casos, algunha chamada que chegou a demorar os dez minutos”. Unha media de espera que “está disparadísima” o que indicou que é facilmente comprobable porque toda actividade nunha central de emerxencias está monitorizada e “hai informes que o poden demostrar.”

Otero fixo un chamamento á Xunta de Galiza “porque creou un problema que está nas súas mans solventar”. Indicou que os conflitos “se resolven falando” e fixo un chamamento “para que se atendan as demandas do comité de folga do 112, que senten a negociar unha solución pactada que poidan minimizar as consecuencias do traslado e que axuden a que se remate coa situación de semicolapso na que nos atopamos”.

O presidente da Xunta de Persoal do 112 advertiu que “se hai consecuencias máis graves, temos claro que será a Xunta de Galiza a responsábel”, aínda que matizou que “non queremos alarmar á poboación, as emerxencias estanse atendendo todas, pero non nos tempos que nos gustaría”.

Privatización de servizos públicos esenciais

Pola súa banda Gustavo Tubío, representante da plataforma de bombeiros públicos de Galiza denunciou que moitos dos problemas que agora se están vivindo no 112 veñen derivados dunha “mala práctica do noso goberno, empeñado nun modelo de xestión no que prevalece o negocio sobre os intereses xerais da sociedade galega”.

Lembrou que o 112 é un servizo esencial para a seguridade de todos/as porque se encarga da activación e coordinación de medios tan importantes como o 061, as distintas forzas e corpos de seguridade, como policía nacional, policía local, garda civil, ademais dos bombeiros, entre outros.

Tubío denunciou ademais que os bombeiros estanse atopando con problemas día a día, desde que se produciu o traslado, porque as chamadas, se non entran no sistema informático, non entran no 112. Isto está provocando, segundo asegurou, “atrasos nas intervencións ou fallos na coordinación por problemas territoriais”, entre outros.

O representante da Mesa Intersindical de Bombeiros de Galiza tamén corroborou as denuncias feitas desde os outros servizos de emerxencias polas demoras nas comunicacións co 112, “pola nosa parte mais tamén por parte dos alertantes”. Isto “atrasa a recepción da chamada e, polo tanto, un atraso no comezo das intervencións” e mesmo fixo referencia a algún caso no que a persoa alertante “se buscou a vida” para poder contactar directamente co seu servizo ao non ser atendida polo 112.

En representación da Asociación Galega de Técnicos de Emerxencias de Galiza e da Asociación de Técnicos de Emerxencias Sanitarias, José Iglesias puxo en cuestión o traslado e a “chapuzada” e “cabezonería” da Xunta de Galiza. Lamentou que as compañeiras e compañeiros do 112 o estiveran pasando “tan mal”. Denunciou que “todos eses recursos que se empregaron nesa sede faraónica da Estrada” non se tiveran destinado a “recursos humanos, contratar máis xente para atender o servizo ou recursos móbiles, no noso caso, ambulancias de urxente”.

Denunciou que se estivera “desprestixiando gratuitamente” un servizo fundamental como o 112 e subliñou que se o 112 e o 061 funcionan “é grazas aos profesionais que hai neses servizos, non grazas a quen nese momento manda neses servizos, porque moitas veces nin queren escoitar a ese profesionais”.

Ademais reiterou a denuncia respecto das demoras nos servizos, “no noso caso nas urxencias médicas” e alertou de que “iso é gravísimo”.